دندانپزشکی کودکان غیر همکار , گروهی از کودکان، هنگام مراجعه به دندان پزشکی ، دچار اضطراب و ترس شدیدی می‌شوند.
بیشتر اوقات ترس از دندانپزشکی طبیعی بوده و متخصص کودکان با استفاده از تکنیک های کنترل رفتاری آن را کنترل نموده و همکاری بیمار را جلب می کند. بدین ترتیب اکثر درمان های دندانپزشکی به صورت معمول و داخل خود مطب برای کودک انجام می شوند.
اما گاهی این اضطراب انقدر شدید است یا کودک کم سن و یا دارای ناتوانی ذهنی یا جسمی است که باعث می‌شود. قادر به همکاری با دندانپزشک خود نباشد و در نتیجه ممکن است روند درمان برای وی خطرساز شود و یا کیفیت استاندارد خود را از دست بدهد.
به طور کلی وضعیت کودک بعد از ویزیت اولیه توسط متخصص دندانپزشک بررسی می‌شود و طبق صلاحدید متخصص جلسات مورد نیاز برای آشنایی با محیط و وسایل و مواد و صداها و … و همین طور جلسه آزمایشی برای یک درمان ساده برنامه ریزی می گردد. پس از آن چنانچه محرز شود که توانایی همکاری وجود ندارد و از طرفی صبر کردن برای بزرگتر و همکارتر شدن بیمار جایز نباشد، در صورت لزوم درمان تخت “بی هوشی” یا “آرامبخشی” تجویز می شود.
درمان دندان کودکان تحت بیهوشی عمومی دندانپزشکی کودکان غیر همکار ممکن است برای والدین نگران‌کننده باشد. حتی برخی از والدین به دلیل ترس از بیهوشی کودکشان درمان دندان را به تعویق می‌اندازند که ممکن است این عمل پیامدهای زیان‌باری در پی داشته باشد.
مطالعات و تحقیقاتی که در زمینه‌ی ارزیابی بیهوشی برای کودکان صورت گرفته، نشان می‌دهند این روش در درمان های پزشکی و دندان پزشکی اطفال بسیار موثر بوده و دارای ریسک و خطرات پایینی است.
با توجه به پیشرفت علم و تکنولوژی ، در اتاق عمل تجهیزات کامل و استانداردی وجود دارد و کیفیت دستگاه‌ها، نظافت و ضدعفونی کردن وسایل دارای اهمیت بالایی است.
*کودکانی که نیاز به بیهوشی دارند:
_کودکانی که سن‌شان بسیار کم است.
_کودکانی که دچار ترس و اضطراب شدید می‌شوند.
_کودکانی که نیاز به درمان‌های زمان‌بر در چندین جلسه دارند.
_کودکانی که ناتوانی جسمی یا ذهنی دارند.
*موارد تجویز آرامبخشی:
همان موارد تجویز بیهوشی در مواقعی که کودک فقط اضطراب دارد و مایل به درمان است ولی توانایی همکاری ندارد، ضمنا تعداد دندان های نیازمند درمان خیلی زیاد نباشد.